Het was in het najaar van 1956 dat ik aan de tafel bij boer Schoones in Acht hoorde, dat de boerderij de MOFFENHOEF in Udenhout van boer Van den Brand verkocht werd aan boer Schoones uit Acht.
Ik moest die dag juist op de fiets vanuit Haaren naar Acht, om daar een kachel te gaan aansluiten. Ik kom zelf uit Udenhout, dus voor mij was het een nieuwtje. (In 1964 is een dochter van die boer, Mien, weer toevallig mijn buurvrouw geworden in Helvoirt.)
Er was veel aanloop op de boerderij De Moffenhoef aan de Schoorstraat 53 in Udenhout. Op 16 april 1957 werd onder leiding van Notaris Heungens (1902 – 1983) het laatste boerenerfhuis in Udenhout gehouden bij Jan van den Brand (1886 – 1977) op Moffenhoef. Jan hield op met boeren en daarom moest al zijn dode en levende have worden verkocht.
Een openbare verkoop was de methode bij uitstek om alles snel kwijt te raken. Een erfhuis is een openbare verkoop van roerende goederen. De afslager, in dit geval Jan Swaans (de kapper), bood de artikelen te koop aan en het publiek kocht het bij opbod. Het was heel vaak dubbeltjeswerk. De notarisklerk, hier in de persoon van Harrie van den Bersselaar, noteerde het laatste bod in een speciaal erfhuisboek. Een kopie hiervan werd doorgegeven aan iemand die al tijdens het erfhuis voor contante afrekening zorgde. Er moest altijd contant worden betaald: de koopsom vermeerderd met een bepaald percentage van de koopsom als ongelden (declaratie voor de notaris) en 10 cent per koop als armengeld. Dit laatste bedrag werd afgedragen aan het armbestuur, een charitatieve insteling.
Het laatste kavel was de waakhond. Wie biedt er meer als 5 cent…? Rien de Consul 10 cent…Van Krieken 15 cent…Rien 20 cent…Van Krieken 25 cent…het laatste bod was van Rien 30 cent, maar dan moest hij het nachthok (een ton) met halsband en ketting er wel bij hebben! Deze laatste verkoop werd door Jan Zwaans weer afgeslagen. En dit was het einde van de allerlaatste openbare verkoop! Weer een stukje nostalgie verleden tijd!
In het midden de foto, met hoed, de notaris. Rechts Jan Zwaans, in het midden met hoed staande op een veilingkist. Hij steekt boven alles uit zodat hij alles goed kon overzien. Uiterst links op een verhoging op de foto enkele kinderen van Jan van den Brand.
Marilou Nillesen
bhiczei op 10 februari 2021 om 11:37
Mooi beschreven, Gerard, alsof we zelf getuige zijn van die verkoop. Goed dat je die allerlaatste openbare verkoop hebt vastgelegd, dank daarvoor.
Rini de Groot.
zei op 24 februari 2021 om 17:15
Gerard, bedankt voor de tip het verhaal was mij niet bekend.
Heb zo,n faillissement verkoop, gezien op weg van school naar huis.
De huisraad van de bewoner stond in de voortuin opgesteld en verkocht olv. de Notaris. Sommige kopers kochten het voor de bewoners weer terug.
Een openbare verkoop was de methode bij uitstek om alles snel kwijt te raken. Een erfhuis is een openbare verkoop van roerende goederen. De afslager, in dit geval Jan Swaans (de kapper), bood de artikelen te koop aan en het publiek kocht het bij opbod. Het was heel vaak dubbeltjeswerk. De notarisklerk, hier in de persoon van Harrie van den Bersselaar, noteerde het laatste bod in een speciaal erfhuisboek. Een kopie hiervan werd doorgegeven aan iemand die al tijdens het erfhuis voor contante afrekening zorgde. Er moest altijd contant worden betaald: de koopsom vermeerderd met een bepaald percentage van de koopsom als ongelden (declaratie voor de notaris) en 10 cent per koop als armengeld. Dit laatste bedrag werd afgedragen aan het armbestuur, een charitatieve insteling.
