Vressel was in de tijd van Adriaan Brock, geschiedschrijver van Sint-Oedenrode (1775 – 1834), een uitgestrekte buurt, gelegen tussen de Dommel, de hei en het grondgebied van Breugel. De grond was hoog verheven en tegelijk de schraalste van Sint-Oedenrode.
Stond men op het hoogste gedeelte dan kon men genieten van een der fraaiste en verrukkelijkste vergezichten, vooral naar het noordoosten, over de vlakke akkers op het dorp, zijn twee kerken en windmolen.
Op het einde van wat nu de Watermolenstraat is en het begin van het Hoogakkerpad lag volgens overlevering de nu genoemde ‘Sint-Odaberg’, die nog steeds duidelijk zichtbaar is in het huidige landschap. In oude archieven vinden we de naam terug, in een van die aktes gaat het over een stuk weiland dat gelegen was te Vressel bij de Wolfswinkelse brug, tussen de ‘Sint Oedenberch’ aan een zijde van de Dommelstroom aan de ander zijde en strekkende met een einde op de Meulenstraet.
Klik op de foto voor een vergroting
Al vóór 1650 stond daar te Vressel een tamelijke grote hoeve genaamd ‘Vressels Hoefke’. In de zeventiende eeuw behoorde de hoeve aan de Jonkers van Beugen. Ook de volgende eigenaars waren voorname families, zoals o.a. Servaas Noorman. Hij verhuurt de hoeve, die in die tijd bestond uit huis, schuur, schaapskooi met hooi- weide- en teulland, aan Jan Thijs van Breugel. De volgende eigenaar was Philip Webster havenmeester te ’s-Hertogenbosch.
Aan het einde van de achttiende eeuw was het een bezit van de heer Gerardus van Luijnen en werd de hoeve gebruikt door Gerrit Hendrik Tonij Teunissen. De weduwe van Gerardus, Elisabeth Schouw, verkoopt het aan heer en meester Gerard de Jong advocaat, gehuwd met Allegonda Schouw. Hij liet de hoeve afbreken zodat op die plek er een nieuw gebouw geplaatst kon worden. Dat komt later in handen van Thomas van de Ven en vervolgens aan de familie van Vessem.
In ‘Kolkzicht’, de herberg van Adriaan van de Laar, werd de hoeve verkocht aan Antonius van Lieshout Hendrikuszoon, een van zijn kinderen, dochter Johanna, huwde Cornelis Thijssen.
Helaas werd het Vressels Hoefke in 1906 gesloopt. De familie Van Lieshout en Thijssen woonden na de sloop nog even aan de overkant van Vresselseweg.
Nadat ook deze werd gesloopt besloot Cornelis te gaan bouwen op een stuk weiland aan de andere zijde van de weg, nu Vresselseweg 33. Nakomelingen runnen daar nu ‘De Vresselse Hut’. Sinds 2013 is hij onderdeel van Brabantse Natuurpoorten, waar bezoekers kunnen genieten van wat Vressel aan natuur te bieden heeft.
Wat mooi Willie, heel beeldend hoe je de vergezichten beschrijft! Alsof we er zelf getuige van zijn, prachtig. Bedankt voor je verhaal!
Peter van de Laar
zei op 22 mei 2020 om 06:53
Wat betreft de vergezichten; waar noordoosten staat, moet m.i. noordwesten worden gelezen. Westwaarts, aan de andere kant van de Dommel, enkele beemden en akkers en daarachter een grote zandvlakte, later omgevormd tot (Sonse) heide. De landing van de parachutisten daar in september 1944 was daarom relatief zacht.
Marilou Nillesen
bhiczei op 22 mei 2020 om 12:13
Kijk, dat verklaart inderdaad veel, Peter. Veel dank voor deze aanvulling.
Willie Damen van de Mosselaer5
zei op 22 mei 2020 om 16:22
Peter, je hebt gelijk de passage die ik heb gebruikt komt uit Brock bladzijde deel twee bladzijde 182.
Aan het einde van de achttiende eeuw was het een bezit van de heer Gerardus van Luijnen en werd de hoeve gebruikt door Gerrit Hendrik Tonij Teunissen. De weduwe van Gerardus, Elisabeth Schouw, verkoopt het aan heer en meester Gerard de Jong advocaat, gehuwd met Allegonda Schouw. Hij liet de hoeve afbreken zodat op die plek er een nieuw gebouw geplaatst kon worden. Dat komt later in handen van Thomas van de Ven en vervolgens aan de familie van Vessem.
