Op 17 september 1944 werd tot openlijk verzet overgegaan in Eindhoven. Intussen werden de geallieerden 15 km teruggeslagen.
Mijn vader had bij ons in de buurt een groep van tien gevormd om de bevrijders te helpen. Verschillende Duitsers hadden ze al gearresteerd en opgesloten in het sigarenfabriekje van Theelen in de Pastoriestraat / hoek Verwerstraat in Eindhoven.
In de nacht van 17 op 18 september hebben mijn vader en Piet Kerssens de Duitsers van het station in Eindhoven verjaagd om verdere brandstichting te voorkomen. Op 23 september werd de P.A.N. (Partizanen Aktie Nederland) opgeheven en gaat een deel van de partizanen op in de 1e Compagnie Stoottroepen, die toen werd gevormd.
De stoottroepers hebben net hun uniform gekregen, vandaar dat er nog geen emblemen op zaten. Staande v.l.n.r. Frans Verhagen, Frans Bakker, Jeul Saarloos, Henk Broekman. Zittend / liggend v.l.n.r. Jan de No, Frans Balk, Saarloos, onbekend
Henk Broekman als ordonnans op de BSA
Direct na de bevrijding van Eindhoven heeft mijn vader zich gemeld als vrijwilliger bij de Stoottroepen als ordonnans; hij kende alle gemeenten van Nederland. Op de benzinetank van de BSA op de foto is het embleem van de Stoottroepen, een soort hertengewei, te zien.
De Stoottroepen werden ingezet aan de Waal en ingekwartierd bij burgers in de plaatsen Dreumel, Leeuwen en Wamel. Ze hadden alleen lichte wapens.
Maar hij werkte als gemeenteambtenaar in Eindhoven en ging terug naar zijn werk van voor de oorlog. Dus hij nam in 1946 al ontslag als militair.
Marilou Nillesen
bhiczei op 20 april 2021 om 08:37
Bijzonder verhaal, Bert, en wat een mooie foto's ook. Sprak je vader vaak over die tijd, hoe hij het vond? Het was toch heel anders dan zijn werk als gemeenteambtenaar, kan ik me zo voorstellen.
Bert Broekman
zei op 26 mei 2021 om 13:59
Mijn vader liep niet te koop met zijn verhalen, jammer maar het is zo. ik werd kort geleden nog opgebeld door Tiny v Rooij van Eindhoven in beeld. De struikel stenen in Eindhoven zijn op één plaats gelegd om dat er aan de rondweg is gewerkt. Een joodse vrouw was daar speciaal voor uit Israël gekomen en wist te vertellen dat ze in een bakkers mand naar een onderduik adres is gebracht door Henk Broekman.
Marilou Nillesen
bhiczei op 27 mei 2021 om 08:36
Oh, dat lijkt me heel bijzonder om dat te horen, Bert. Ik kan me voorstellen dat je dat raakt.
Na de oorlog toen de kommer en kwel weg was bleef er veel moois over.
Zo hebben mijn ouders vele jaren vriendschap onderhouden met de Families J Sas uit Dreumel
Waar mijn vader ingekwartierd is geweest in 1944
Groetjes Bert Broekman
bert.vliegkist@outlook.com
