Ik heb afgelopen maandag een oude vriend van mijn moeder Ben Beemster opgezocht in Oosterbeek. Ik ben zwaar onder de indruk was de nog fitte 22 gepensioneerde missionarissen in hun leven hebben gedaan, Ik schrijf daar later nog wel meer over. Ik op bezoek bij Ben Beemster. Hierover later. 22 gepensioneerde missionarissen zijn over van het eens zo grote Mill Hill. We gingen met hen lunchen. Toen wij als laatsten binnenkwamen, zei de Referent luid: Hier komt de familie Bervoets te gast van onze hooggewaardeerde Frans Bervoets. Oom Frans kwam wel eens bij ons in Rotterdam logeren en dan had hij malaria en liet zich behandelden in het Franciscusziekenhuis. Hij vertelde mij dat hij grote gebieden had ontgonnen en daar grote plantages had opgezet, Hij verbouwde pinda’s (toen nog een heel nieuw product voor mij) en groentes, veel soorten granen. Hij beschreef hoe je daar dan te paard door heen moest rijden. Hij nodigde mijn broer Jan uit om te komen. Hij zou daar veelervaring op kunnen doen. Dat maakte op mij als 10, 12, 14 jarige diep indruk. Maar het bleek dat hij in Oost Kenia het hele onderwijs had opgebouwd: lageronderwijs, beroepsonderwijs, middelbaar onderwijs, grammarschools en verder. Hij was een hele grote baas binnen de community van Mill Hill. Tijdens het eten wees Ben ook op iemand die twee universiteiten had opgezet. Ja, die missionarissen soms zelf van boeren komaf gingen in hun eentje ergens heen. Bouwde een huis voor zich zelf en anderen en bouwden zo steeds verder….

Fijn dat je dit nog wilde toelichten, Theo!

Ook jij bedankt, Rini, voor de bijdrage. Één keer per jaar bezoek, dat is nogal wat! Iets wat er allicht bij hoorde, maar niet gemakkelijk?

Een broer van me ging in 1948 als Broeder naar Mill Hill in Oosterbeek
de tweede in 1949 en mochten eenmaal per jaar bezoek ontvangen.
Zodoende kwamen we eens verder dan Uden, buiten het bezoeken van bedevaartplaatsen in de buurt.

Thijs, bedankt voor je reactie. Als 14 jarig jochie, vond je het ''missie'' verhaal van de paters van MH in avontuurlijke, verre landen, indrukwekkend-spannend. De paters gaven ons hier een presentatie van de soorten Handenarbeid welke zij daar zouden gaan proberen aan de bevolking over te dragen. Zo konden ze die ook nog wat gaan verdienen (hopelijk) in de moeilijke omstandigheden daar.

Bedankt Theo voor het reageren. Geboren toen de Slag om Arnhem begon, en dan met z'n zevenen op de vlucht.. alleen dat al is een verhaal zeg! Hoe het jullie verder is vergaan, verklaart dan hoe jullie op het pad van de paters van Mill Hill zijn gekomen. Zijn jullie dan ook nog meegegaan op zo'n excursie naar de paters? Die nadruk op handenarbeid komt nog niet terug in de tekst hierboven, maar dat is dus wel iets waarmee deze religieuzen, naast de missie, door jullie (en allicht ook door anderen) mee werden geassocieerd.

Ik ben op 17 sept 1944, geboren op Onderlangs (Arnhem-Oosterbeek) , tegen over Elisabeth Gasthuis. Door een ''Wonder van Boven'' volgens onze ouders, hebben wij het overleefd en ze zijn gevlucht (7-pers.) uit onze kelder op 19 sept, tijdens tanks/gevechten voor ons huis,
Ze hadden altijd veel verhalen ook mbt Oosterbeek. In 1946 zijn wij na de evacuatie naar fam. in Kamerik, in Arnhem, op de Bakenbergseweg komen wonen nabij de R.K. H.Hart kerk. Ik werd er misdienaar en lid van de Padvinderij.
Vandaaruit werden er excursies naar de Paters van Mill Hill gemaakt.
Ons werd verteld dat het geen ''gewone'' paters waren daar behalve ''de missie'', ze ook voor ''handen-arbeid'' werden opgeleid zodat de bevolking geld kon verdienen. Vonden wij erg spannend !
Misschien leest niemand dit meer maar voor mij Interessant dit (nu nog) te lezen.