Leuk, een aparte pagina voor de tuinclub. Het internaatsleven was nog niet zo slecht en pater Coppens was een van de meest benaderbare paters. Jaren zestig ging, denk ik, het klein seminarie, steeds meer op een gewoon internaat te lijken. Leuk om mijn naam terug te vinden als leider. Ook voor mij was de club een leuke afwisseling en een eerste kennismaking met tuinieren. Waar zouden al die kruiwagens, schoppen en schoffels gebleven zijn?