Weerbarstig wonderkind wordt ploegleider bij vrouwenteam: de carrière van Lars Boom

Op de weg, in het veld, of op gravel: Lars Boom staat aan het begin van de 21^ste eeuw te boek als alleskunner. Een wonderkind met onbeperkte mogelijkheden. Een kanshebber voor de Klassiekers. Een kasseienvreter. En Boom rijdt inderdaad het nodige eremetaal bij elkaar : met de wereldtitel tijdrijden bij de beloften, met een wereldtitel veldrijden, met het Europees kampioenschap Mountainbike, als winnaar van de rondes van België, Bretagne en 2 keer die van Groot-Brittannië, maar ook met etappezeges in de Vuelta en een imposante ritwinst in de Tour van 2014.

Maar het is niet alleen met overwinningen dat Boom aandacht weet te trekken. Onbesuisd, vinden renners hem soms, “roekeloos” zeggen anderen. Het maakt hem niet geliefd in het peloton en dat leidt ertoe dat hij steeds vaker geïsoleerd komt te zitten. Zelf schrijft hij het toe aan een onverwoestbare winnaarsmentaliteit, maar langzaam daalt hij als wegwielrenner toch naar de onderste regionen af.

En dat terwijl de wielergenen van zowel van vaders als moeders kant zijn ingegeven. Vader Walter werd met het tijdritteam van wielerclub De Zwaluw in 1979 Nederlands Kampioen. En via zijn moeder Riet komt het wielren-dna binnen via Riet’s moeder Fientje (Lars’ oma); zij had twee wielrennende broers, Frans en Mari van de Pol. Vooral Frans van de Pol kwam net voor en in het begin van de Tweede Wereldoorlog in wedstrijden uit, en stond in 1941 zelfs aan het vertrek van het eerste criterium dat in Vlijmen werd verreden.

Opgeven zit dan ook niet in het karakter van Lars Boom. Als zijn prestaties als wegwielrenner minder worden, wil hij verder op een gravelbike. Maar door corona wordt alles afgelast en stopt zijn carrière als topsporter eerder dan gepland. Inmiddels is wel het contact met Giant gelegd en dat biedt nieuwe kansen; nu als ploegleider bij het vrouwenteam. Per 1 januari 2021 wordt Boom de nieuwe ploegleider van Liv Racing. Boom neemt de rol van Jeroen Blijlevens over.