Postduiven hebben al een eeuwenlange geschiedenis en daar hoort meer dan honderd jaar Terheijdens duivenverleden bij.
De eerste Terheijdense postduivenvereniging P.V. Luchtpost werd op 6 januari 1906 opgericht. Vanaf deze eerste oprichting in 1906 zijn er in de jaren daarna nog tientallen verenigingen geweest. Alles bij elkaar goed voor honderden en honderden duivensporters en duivenliefhebbers. Sommige verenigingen werden opgeheven, anderen fuseerden en uiteindelijk bleef er de P.V. Terheijden over.
De straten moeten in het verleden en door de jaren heen druk bevolkt zijn geweest met duivenhouders. In de beginjaren van de duivenverenigingen telde Terheijden ruim vierhonderd huizen. Daarvan waren er zeker een dikke 150 met een duivenhok.
Naast de sport speelde ook het sociale element een rol. Buren zorgden voor elkaars duiven en de dagelijkse verzorging rustte vaak op de schouders van ‘de vrouw des huizes’. De postduiven ontlenen hun naam uit het simpel overbrengen, een geringd bericht aan één der poten, van boodschappen. De mensheid had al vroeg ontdekt dat duiven, waar zij ook waren, altijd naar thuisbasis terug vlogen. In menig oorlogshandeling brachten zij over vijandelijke linies berichten over. Soldaten jaagden en schoten er op om de post voor de vijand te onderscheppen.
Naast deze ontwikkelingen ontstond de duivensport. Postduiven werden ver van huis, soms meer dan duizend kilometer, gelost en vlogen dan rechtstreeks naar hun hok terug. Het is vandaag de dag nog steeds een raadsel hoe de duiven en met welk instinct de weg terug naar huis weten te vinden. Er zijn allerlei theorieën over en er worden nog steeds onderzoekingen gedaan, maar de geleerden weten het nog steeds niet.
Jonge duiven wordt vanaf het moment dat zij kunnen vliegen, geleerd om op het hok terug te komen. Dat begint met kleine rondjes en daarna worden afstanden groter van enkele tientallen kilometers om tenslotte uit te groeien tot meer dan duizend kilometer. In wedstrijden wordt de postduif die de grootste gemiddelde snelheid vliegt winnaar.
De postduiven worden in manden gedaan en met grote vrachtwagens naar België, Frankrijk en soms naar Spanje gebracht vanwaar hun raadselachtige terugreis begint. Vroeger jaren werden de duiven geringd en na terugkeer werd de ring in de duivenklok afgeklokt. Dan was de afstand en de vliegtijd bekend en aan de hand daarvan werd de gemiddelde snelheid berekend. Tegenwoordig hebben de duiven een chip in plaats van een ring. Met hulp van scanning van het tijdstip vertrek en terugkomst via de chip wordt door de computer de winnaar berekend. Ook de eeuwenoude duivensport is met de tijd meegegaan.
Tot 1971 was het gebouw in gebruik als openbare kleuterschool ‘t Windekind. Met de opening van het nieuwe naastgelegen schoolgebouw De Windhoek werd de kleuterschool daarin opgenomen. Het houten gebouw kwam leeg te staan en is tegenwoordig nog steeds in gebruik door de postduivenvereniging, P.V. Terheijden met anno 2020 dertig leden.
Bron: BN/DeStem van 27 juni 2006 over 100 jaar duivensport in Terheijden, auteur Jan van Vliet
